در دنیای امروز جواهرات، موجی نوستالژیک در حال شکل‌گیری است؛ جواهرات دست‌ساز، مهره‌ای و با بندهای نخ پنبه‌ای یا چرمی جای خود را در دل طراحان و خریداران باز کرده‌اند. جسیکا مک‌کورمک در نمایش اخیرش در پاریس با بستن دستبندهای دوستی به مچ مهمانان، مجموعه «Tapestry» را به شکلی ساده اما معنادار معرفی کرد.
تیلور سوئیفت هم با ترانه‌ای از آلبوم Midnights و تبادل دستبندهای دوستی در کنسرت‌هایش، این ترند را به یک فرهنگ عمومی در میان طرفداران تبدیل کرده است. اعضای تحریریه ووگ و چهره‌هایی مثل جیجی حدید نیز به این موج پیوسته‌اند.
روش مهتانی از برند Alighieri، به جای استفاده از طلا و جواهرات پرزرق‌وبرق، حالا طلسمی ساده را با بند مشکی ژاپنی به گردن می‌اندازد – حرکتی برگرفته از خاطرات کودکی و آیین‌های خانوادگی. گردنبند ماهی طلایی او نیز ادای احترامی است به برادرش که متولد برج حوت است.
الکسیـا کاریـدِس از برند YSSO نیز با الهام از گردنبند دهه ۹۰ مادرش، تلفیقی از فرم کلاسیک و حال‌وهوای مدرن را خلق کرده است. او معتقد است بند ساده، تمرکز را بر پندنت نگه می‌دارد و جلوه‌ای بدون زحمت به استایل می‌بخشد.
از سوی دیگر، برندهایی مثل Roxanne First و Messika با طرح‌های رنگارنگ، شاد و قابل استایل، بازار تابستان را به دست گرفته‌اند. افزایش ۱۵۰ درصدی جست‌وجو برای گردنبندهای بندی در Net-a-Porter نشان می‌دهد این ترند فراتر از مد، به روایتی شخصی و احساسی تبدیل شده است.
در نهایت، این بازگشت به سادگی، نه فقط یک زیبایی‌شناسی، بلکه راهی است برای بازسازی رابطه‌ها، زنده کردن خاطرات و بازگشت به ریشه‌های خلاقیت.